Mart 07, 2010

Davet

Mutluluğa inanan insan, haydi! Çıkalım seninle işlek bir caddeye ve sayalım: sen sevinçli suratları, ben de asıkları.


Sonra oturup bir yerde, sert birer kahve içelim.


İçelim ki, kendine gel.

2 yorum:

  1. Birinde bile mutluluk görsek inanmaya yetmez mi?

    YanıtlaSil
  2. bilmem ki=) umarım değiyordur...

    sevgiler...

    YanıtlaSil