Dünya Evi

Girmek üzere olduğum büyük bir kapı ey okur. Kocaman. Ardı belirsiz. Rengârenk yapraklarla kapanmış önü. Uzuuuuuuun bahçede sakin sakin yürümekteyim. Aylar süren bir bahçe. Kapının arkasında masal melekleri mi, kapı altı cinleri mi. Sönen umutlar mı, yeni düşler mi. Yeni kek tarifleri ve belki bir bahçıvan tulumu. Kahveler, tabii. Kitaplar, karmakarışık sorular. Odalara çekilmeler, surat asmalar. Balkon sessizlikleri, yıl dönümü geyikleri.



"Dünya evi" de ne güzel lafmış. Ağlarım bak şimdi.