bir sayıyı öpüp tepeye koymak takdir edersiniz ki "mistik" sayılacak bir eğilimdir. evet, öyledir. burada yol ikiye, üçe beşe filan ayrılır. mistik olmak kötüdür diyeni vardır, iyidir pek hoştur diyeni vardır, kayıtsızı alaycısı ve sairesi. diyorum ya, o yol o noktadan sonra ayrılır oğlu ayrılır. çok da takılmamak lazım.
ben, 14'e anlam yüklüyorum. seviyorum 14'ü. hatta 14'ün de beni sevdiğine samimiyetle inanıyorum. bir şeye inanmayı insanın en mühim ve dahi en kıymetli melekesi olarak görüyorum. bu şartlarda, bir sayıya anlam yüklemenin saçma olup olmadığına filan takılmazsam, durum tadından yenmiyor.
anlam yüklediğim bu 14'ü aldım yanıma işte. canım berna istedi diye bu blogu açtım. koltuğumun altında bir sayıyla nereye kadar giderim, ne yapar ne ederim; olur ya, başım sıkışsa ne yer ne içerim bilemiyorum. ama sanırım sanal mevzuları da bu kadar adamdan saymamak lazım. geldik, bitti. bu kadar.
benim adım arzu arda sedefçigil. yarı müstear yarı gerçek bir şey bu. hoşuma gitmekte. bir yarı-gerçek isim. bir sayı.
arzu arda sedefçigil, 14'ten bildirdi,
Merhaba!
hoş geldin!
YanıtlaSilen içten gülümsemelerle ve ellerinde yeni bir "oyuncak" tutan küçümen bir çocuk sevinciyle karşılıyorum seni.
kaplumbağlardan kirpilere selam olsun! (:
var ol!
YanıtlaSilGerçek neydi ki zaten. Halihazırda ne...Müstearsa da sana bakar onun gözü, bize de görünür sağ olsun.
YanıtlaSilÇocukluğumuz da yaşarken gerçekti. Şimdi nerede, ne oldu ona?
Kafanı gözünü yara yora, o uçtan bu bucağa savrula sarka, sonunda diyorsun ki kendine: Hayal, gerçeğin soluk alışıymış...
Ötesinden kime fayda...
Sen de var ol Güzel Kirpi!
Azizim
azizem aziz!
YanıtlaSilne güzel sesini duymak... bu iki satırı senin de gördüğünü bilmek ne güzel. hep gör, hep bak. bileyim olduğunu. şapşal kirpinin ihtiyacı var. sağ ol!