Ocak 19, 2010

Ajlan'ın Bir Şarkısı Vardı


"Yanlış zamanlarda, yanlış bir sevdayla / Düşmüşsem yollara, günahı boynuna / Sen beni haketmedin, ben seni çok sevdim / Yanlış zaten burda / Haydi yoluna!"

"Tutunup Kendime" şarkısının nakaratı böyle idi, hatırlarsın ey insan! Yukarıda da klibinden sahneler var. İnternetin gözünü seveyim. Şimdi sana uzun uzun anlatacaktım: "Hani elleirni açıp kameraya şeediyor ya.. Imm.. Hani vardı ya yahu!" diye çırpınacaktım. Böylesi daha güzel. Bu minik sahneler hafızandaki bir şeylerle birleşip birkaç dakikalık bir Ajlan verecekler dünyaya. "Birkaç dakikalık Ajlan".

Bir trafik kazası ile gitmek de var dünyadan, doğru. 29 yaşında hem de. Bak Ajlan'ın gözlerine. Ama hüzünlenmenin de Ajlan'a bir faydası yok. Hoş, denebilir ki, artık o bir ölü, hiçbir şeyin faydası yok. Belki bana var faydası ama bunları düşünmenin; yahut zehrinden lezzet aldığım bir zararı. Benim sözüm işte burada başlıyor. Bu yüzden açtım Ajlan konusunu.

Kulaklığımda "Tutunup Kendime" şarkısı çalarken Kadıköy'de yürümenin, sadece Kadıköy'de yürümekten farkı var. "Ölü" nedir diye düşünüyorum misal. Ölü nedir? Ölmüş olandır. Hımm. Anı nedir peki? Bana sorarsan o da ölmüş olandır. Ölü ile anı arasında öyle büyük ilhamlar verecek bir ayrım gözetmiyorum. Göremiyorum yahut. Dolayısıyla Kadıköy'ün orta yerinde, Ajlan ile Ankara'nın; Ajlan ile dünkü depresif hissyatımın ve dahi Ajlan ile hayatımda ilk kez çubuk kraker yediğim anın -hatırlamıyorum elbette- arasında sihirli bir yakınlık duyup irkiliyorum. Duruyorum. Bakıyorum Haydarpaşa. İyi, güzel.

Bir ölünün yaşarken söylediği aşktan bahseden bir şarkı artık sadece aşktan bahsediyor sayılmaz. Ölüm, bir şarkıyı alıp eline, evirir çevirir ve başka bir şeye dönüştürür. Hafızasına azıcık yakından bakanların bileceği şeydir ki "anı"lardan bir ışık yayılır insanın suratına. Ölü ile anıyı denk gördükten sonra, ölü bir şarkı söylemişse anıdan çıkan o gözü yakan ışıkla bir tutabilirim. Ha bunları, acı vereceğini bile bile niye yaparım, kastım mı vardır kendime? Olabilir.

"Tutunup Kendime" hayatın anlamını verecek bir şarkı değil. Çok kaliteli bir eser de sayılmaz. Ama o artık başka bazı şarkılardan daha şanslı biçimde, bir ölünün şarkısı.

Dünyadaki tek ölü şarkıcı Ajlan değildir, bilirim. Başkalarını da var sen düşün ey insan!

2 yorum:

  1. Kalp kalbe karşıymış ben de şimdi blogunuzdaki yazıları okuyordum ve ne güzel yazmış diyordum ;) Sevgiler...

    YanıtlaSil
  2. Teşekkür ederim=) Siz de "negsel" yazmışsınız.

    YanıtlaSil