Zannımca David Lynch şunları anlamış bir adamdır:- İnsanın en büyük düşmanı zihnidir.
- Bütün zarar, "gerçeğe" lüzumundan fazla güvenmekten gelir.
- Tekinsizlikten çekiniyorsa insan, boku yemiştir.
- Dünyada bir manaya gelecek tek cesaret örneği, rüyalar karşısındaki tavrımızda kendini gösterecek olandır. Gerisi külliyen egosantrik zımbırtılardır.
***
Yukarıdaki resim Mulholland Dr. için tasarlanmış. Ben bayıldım ey insan! "Club Silencio" sahnesinin film için büyük önemi vardır hakikaten. "Her şey bir bant kaydıdır" sloganı, Betty / Diane'in başına gelenin özüdür. Kaydediyoruz evet. "Hafıza"diye bir yerimiz var içerimizde, bir minik delikle bağlandığımız. Atıyoruz oarya, biriktiriyoruz. İyi bok yiyoruz.
Aşağıda bence bu filmin en "can alıcı", "ciğer delici" sahnesinden bir an görüyorsun ey insan. Bir aşık kalbin / zihnin inflak ettiği an bu. Artık içler acısı biçimde "olmayacağını", "her şeyin bittiğini" kavradığı anda, içinde kalan son somut duyguya kendini verir: cinsel arzu. Haz, bir minicik an için Camilla'nın dönüşü olacaktır. Diane'in zaferi. Tek başına girişilen bir cinsel deneyim, üstelik acılar içinde, bağlana bağlana intihara bağlanır zaten. Bu kadar "sert"tir bu hayat, evet!
Ey insan, bu nemden geberdiğim pazar akşamında sana diyorum ki:"Diane ölmedi yüreğimde yaşıyor.
Hemen her film setinde Camilla'ya bir köşeden bakıyor.
Yönetmenle göz göze gelirse de kazara
şunları sayıklıyor:
"This is the girl!" "
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder