Eylül 29, 2010

Kirpi İçin Diken Takviyesi

Bu ucu sivri kürdanlar oluyor ya, onlardan bulmak lazımdır kirpi. Sok onlardan birkaç tane sırtına, sökülen dikenlerden kalan boşluklarına, bak bakalım “Artık kirpi sayılmazsın” diyebilecekler mi hâlâ sana?

-Onlara “dikenlerden kalan boşluk” denmez. Yara denir Arda.
-Hadi ordan! Sözümü de kesme bir daha.

Mesele büyük ölçüde dikenleri yerli yerinde tutmak olduğundan, gerisi sandığın kadar zor olmayacak zaten. Ara sıra kaşındıkça çaktırmadan bir yerlere hafif hafif sürtüvereceksin sırtını, hepsi hepsi o olacak. Sonra göreceksin, yeni bir hayatın kapıları, yeni bir kirpilik imkânı en güzel renkleriyle arz-ı endam edecek önünde. İyi oldu bu kürdanları bulduğumuz. Bakma bana öyle.

-Sen inanıyor musun şu söylediğine?
-İnanıyorum kirpi. Sen de inanacaksın. Her şey geçtiği gün, gökyüzüne biraz daha dikkatli bakacak, “Mavi diye bir şey hakikaten de varmış” diyeceksin. Bu, senin kurtuluşun olacak.
-Her şey geçtiği gün mü? Her şey bir günde geçmez.
-Biliyorum. Ama sen bir gün farkedersin. Yaranın iyileşmesini takip edemezsin. Bir gün onu yerinde bulamadığında “iyileştim” dersin sadece.
-Son derece aptalca. Benim bir yaram varsa, gözüm hep ordadır.
-Bazıları senin gibidir, haklısın. Sizde de durum çok farklı sayılmaz. Ne zaman ki yaraya bakmaktan yorulup iyileşmesinden ümidi kesiyorsunuz, gözlerinizi ayırıyorsunuz ondan; işte iyileşmeniz o zaman başlıyor. Gerisi aynı süreç. Bir gün bakıyorsunuz, yara mara yok.
-Sıkıldım, defol.
-Sırtın ne alemde?
-Sırtım?
-Hı hım.
-A-aa.
-A-aa. Bu kadar mı? Bir yara iyileştiğinde “a-aa” mı dersin sen?
-Defol dedim sana!
-Hadi kirpi, uzatma. İyileştğini itiraf etmek zorundasın. Yara olmadan da yapabilirsin.
-Yapamam.
-Neyi?
-Hiç bir şeyi yapamam. Bir yaram yoksa kirpi bile sayılmam.
-Dikenin olduğu sürece kirpisin. Bu böyle.

Artık beni duymuyorsun, biliyorum. Gene derin uyuyorsun. Ne zaman bir gerçeği yakından görsen kirpi, derin derin uyuyorsun. Sonra bu şapşal uykulardan pembe rüyalar, olmadı kabuslar umuyorsun. Hiçbir rüya gerçek bir uyku yoksa uğramaz yakına. O senin düştüğün kuyuya uyku denmez. “Kuyu” denir geçilir. Beni duyduğundan da adım gibi eminim.

Kirpi!

Şşt!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder