bedenim üşür, yüreğim sızlar.
ah kavaklar, kavaklar
beni hoyrat bir makasla
eski bir fotoğraftan oydular.
orda kaldı yanağımın yarısı,
kendini boşlukla tamamlar.
omuzumda bir kesik el,
ki durmadan kanar.
ah kavaklar, kavaklar
acı düştü peşime ardımdan ıslık çalar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder